การ Meet and Greet กับ INORAN ผ่านพ้นไปแล้ว มันเป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายแต่เต็มไปด้วยความสุข...
ฉันไปถึงที่จัดงานตอน บ่ายสองสิบนาทีเพื่อจะลงทะเบียนเข้างาน หน้าร้านมีคนเข้าแถวยาวเหยียด และแล้วก็ได้คิวที่ 57 มาครอบครอง
 |
| ทำไมต้องเอาสติ๊กเกอร์แปะกับถุงซิปล๊อก?! |
ข้ามเรื่องเครื่องบินดีเลย์และอื่นๆไป ในที่สุดก็ถึงเวลามีตติ้ง INORANเข้าร้านมาด้วยท่าทางเหนื่อยๆ พักสักพัก ลองกีต้าร์ซักหน่อยทางสต๊าฟฟ์ก็ให้พวกเราเข้าไป เนื่องจากต้องยืนเรียงตามหมายเลข ฉันก็เลยโดยบังมิด แทบไปเห็นอะไรเลย T^T พอเห็นพวกเรานายท่านก็ยิ้มมมม ยิ้ม แล้วก็ยิ้ม เห็นแล้วจะกระอักเลือดตาย
เริ่มต้นด้วยการไหว้แล้วพูดว่า "Sawadee krub Bangkok"
สัมภาษณ์ๆเล็กๆน้อยๆ ว่าเคยมาเมืองไทยมั๊ย (แน่นอนว่าเคย) ชอบอาหารไทยมั๊ย (ชอบสิ ขอเผ็ดๆนะ) อะไรอีกไม่รู้จำไม่ได้แล้ว จริงๆแล้วไม่ค่อยได้ฟังน่ะ มัวแต่เพ่งหาอิโนะ
มีอยู่ช่วงนึงนายท่านชี้นิ้วมาทางพวกเราพร้อมกับสาดรังสีSใส่ เพราะอะไรไม่รู้ รู้แค่หน้าอย่างนั้นทำฉันฟิน!!!!
จากนั้นก็มีการแนะนำกีต้าร์ของนายท่าน ซึ่งมีอยู่แค่สองตัวในโลก ถ้าอยากได้กีต้าร์รุ่นนี้ก็สั่งจองซะ! made to order 30 ตัวเท่านั้น ตัวละเกือบ 800,000 เยนเนี่ยนะ?! แล้วโนะก็เล่นกีต้าร์โชว์นิดหน่อย นิดหน่อยจริงๆ ="=
เล่น I for you นิดนึงแล้วหยุดหันไปยิ้มแล้วบอกสต๊าฟฟ์ว่า "เขิน"
 |
| ขนาดนี้ยังมีอะไรให้เขินอีกคะ? |
 |
| หันไปมอง JM ที่อยู่ในร้าน |
ช่วงแจกลายเซ็นมันสับสนวุ่นวายมากกกกก แต่นายท่านก็ยิ้มอยู่ดีนั่นแหละ ใบหน้าเปื้อนยิ้มนั่นน่ารักมากจริงๆ
 |
| แบ๊วเกินไปแล้วนะคะนายท่าน!! |
คนที่มา 30 คนแรกจะได้โปสเตอร์พร้อมลายเซ็นของนายท่าน แลกกับการที่นายท่านจะไม่เซ็นของที่นำมาด้วย (ใจร้าย) มีบางคนขอให้นายท่านเซ็นให้ (แน่นอนว่านายท่านก็อยากเซ็น) แต่สต๊าฟฟ์ห้ามนายท่านกันอย่างจริงจัง เพราะงั้นนายท่านก็เลยทำหน้า duck face พร้อมส่ายหน้า โคตรน่ารัก!!!!
สำหรับฉัน เอาแผ่น dysd ไปให้นายท่านเซ็น พอนายท่านเห็นก็บอกว่า "Nice Album!" พร้อมรอยยิ้มกว้างงงงงงงง (ที่ฉันไม่กล้ามองเต็มตา แต่ก็เผลอยิ้มตามจนได้) พอเซ็นเสร็จฉันก็เลยขอนายท่านจับมือ
มือนายท่านไม่ใหญ่มาก แต่ก็เป็นมือผู้ชายนั่นแหละ แข็งๆ ผิดคาดง่ะ! แต่มืออุ่นมากกกกกกก (เพราะในร้านมันร้อนสุดๆล่ะมั้ง)
ฉันได้เผชิญหน้ากับนายท่านไม่ถึง 5 วินาทีเองมั้ง แค่นี้มันไม่พอหรอกนะคะ อิชั้นต้องการมากกว่านี้!!! ความรู้สึกที่ว่า ใกล้ชิดพอจะเอื้อมคว้า แต่ว่ากลับหลุดลอย อย่างนี้มันโหดร้ายไปนะ!
พองานมีตติ้งปิดฉากลง พวกเราก็มายืนส่งนายท่านทางหลังร้าน ยืนเรียงแถวร้องเพลง I for you นายท่านทำหน้าดีใจ แต่ไม่นานก็โดนพวกเรารุมอยู่ดี และแล้วฉันก็ทำสิ่งที่ไม่ควรกระทำ... พยายามเข้าไปแตะตัวนายท่าน! มือนายท่านในตอนนั้นเย็นมาก คงจะตกใจที่เกือบโดนรุมทึ้งล่ะมั้ง ขอโทษนะคะนายท่านอิชั้นรู้ว่าไม่ควรทำ แต่สัญชาติญาณมันเรียกร้อง
การมีตติ้งวันนี้เปิดโอกาสให้พวกเราใช้กล้องกันได้เต็มที่ ซึ่งนั่นก็ทำให้เหล่า NN? ชาวญี่ปุ่นอิจฉาไม่น้อย ก็ที่ญี่ปุ่นห้ามถ่ายรูปเด็ดขาดเลยนี่นา (อันนี้ฉันแอบดีใจ เอาใจพวกเราเต็มที่อย่างนี้ งั้นคราวหน้ามาเล่นโซโล่ไลฟ์ที่เมืองไทยด้วยนะคะ)
ถึงจะเป็นการมีตติ้งที่เรียกได้ว่าใกล้ชิด แต่ก็ยังไม่ได้พิสูจน์กลิ่นของนายท่านอยู่ดี ไอ้ที่ใครต่อใครเค้าบอกว่าตัวหอมนักหอมหนานั่นน่ะ พอดีเค้าไม่ให้เข้าใกล้ขนาดนั้น อิชั้นอยากพิสูจน์ว่าพอ bvlgari blv ผสมกับกลิ่น Marlboro แล้วมันจะหอมแค่ไหนอ่ะค่ะนายท่าน TAT
วันนี้ได้เจอผู้ชายที่หลงรักมาตลอด 16 ปี
ได้เจอเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมานาน (นินทาด่าว่าโนะกันอย่างเมามัน)
ได้เจอเพื่อนใหม่ที่สนิทกันได้อย่างรวดเร็ว
...มีความสุขจัง...
...นายท่านคะ คราวหน้าขออีกนะคะ...
